Atłas to tkanina produkowana splotem, który tworzy połysk na powierzchni tkaniny, dzięki czemu jest delikatny i śliski. Strona wierzchnia atłasu jest błyszcząca, czasem we wzorki, a spodnia jest matowa. Przędza osnowy przeplata się nad większą ilością nitek wątku. Przebiega schodkowo do jednego punktu, aby zmienić kierunek i symetrycznie powrócić, do punktu zwrotnego. Tkanina zbudowana jest z oczek włókna, nitki: trykotu, sukna lub atłasu. Równomiernie, w określony sposób jest tkany na przędzarce i powstaje, elegancki materiał atłas lub satyna. Sztywny, nie rozciąga się, ale najlepiej jest go szyć, zaraz po skrojeniu. Połysk uszlachetnia i klasyfikuje do ozdobnej tkaniny. Atłas jest delikatny i śliski w dotyku, dzięki czemu znajduje zastosowanie w eleganckich ubraniach i obrusach. Atas wytwarzany jest z włókien, w zależności od uzyskanej jakości jest: naturalny, jedwabny, bawełniany lub wiskoza. 

Atłas był tkaniną, znaną i lubianą od starożytności w Bizancjum, to tam od VI wieku, był używany do produkcji ubrań. Uznawany był za luksusowy i przeznaczony dla bogatych - hrabiów i królów. Przywędrował wraz z handlarzami z Turcji, a jego nazwa pochodzi z języka arabskiego, w znaczeniu słowa "gładki". Europa (np. Francja) produkowała z atłasu ubrania, którymi odznaczała się szlachecka, część społeczeństwa. Cena zakupu materiału była bardzo wysoka i uważano go za luksus. Zdobione delikatne, błyszczące  szaty  były bardzo cenione. Tkactwo atłasu w Polsce rozpoczęło się w XVII wieku w Gdańsku. Atłas zachwycał swoim pięknem i błyskiem, a metody wytwarzania pozostały podobne do dziś. Uważany był i jest za elegancki i zdobiący, ale jest dość sztywny. Atłas dzisiaj jest stosowany  do wybranych asortymentów w: bieliźnie pościelowej, obrusach, serwetkach i żakietach, sukniach. Pozostaje w pamięci krawców i projektantów, jako historyczny ślad dla eleganckiej produkcji. Tkanina której popularność zaczęła się na dworach i wśród szlachty do dziś jest inspirująca.